Η τελευταία φωτογραφία του Φειδογλώσσον (Ιταλική Arum) λήφθηκε στις 6-1-13, #151-18.
Γεια σε όλους! Ελπίζω ότι αυτή η ανάρτηση θα σας βρει καλά. Η άνοιξη είναι πάντα μια συναρπαστική εποχή του χρόνου που περιμένει να δούμε τι έρχεται πίσω και τι δεν έχει επιβιώσει από το χειμώνα. Το άγχος είναι γελοίο ειδικά με τα ήπια temps μας φέτος.
Ήμουν έκπληκτος, στην πραγματικότητα αρκετά σοκαρισμένος, στις 15 Φεβρουαρίου. Ήμουν απλά κοιτάζοντας γύρω για να δω αν κάποια αγριολούλουδα είχαν αρχίσει να ανθίζουν ακόμα. Οι θερμοκρασίες ήταν πιο ήπια από το μέσο όρο και ο κρόκος άρχισε να ανθίζει αρκετές εβδομάδες νωρίτερα από το συνηθισμένο. Έσκαψα στα φύλλα στο κρεβάτι της σκιάς και παρατήρησα πολλά Οικοδεστήρας έχουν βλαστήσει, αλλά εξακολουθούν να είναι πολύ προσεκτικοί. Το Lamium Purpureum ήταν ακόμα νεκρό εκτός από τον ήλιο κατά μήκος του γκαράζ και μεταξύ του πίσω κατάστρωμα και των υπόγειων βημάτων. Μερικοί από αυτούς ήταν ήδη ανθισμένοι. Οι νάρκισσους και οι κρίνοι έκπληξαν επίσης. Τώρα τα νάρκισσους αρχίζουν να bud. Παρατήρησα ότι το μεγαλύτερο μέρος του τσιπ σοκολάτας Ajuga «δίπλα στο δέντρο του Elm στο κρεβάτι σκιά λίγο ξεπέρασε το χειμώνα. Όπως ανύπαρκτο! Αποφάσισα να ελέγξω αυτά κατά μήκος του κοτόπουλου για να δω αν ήταν ακόμα εντάξει. Ω ναι, ξέχασα να αναφέρω τους βολβούς που πάντα έρχονται στο κρεβάτι σκιάς από τις εκατοντάδες που έχουν επιβιώσει από τότε που ζούσαν οι παππούδες μου εδώ. Δεν τα έχω εντοπίσει σωστά…
Αυτό που είδα με σταμάτησε να είναι νεκρός στα ίχνη μου…
Φειδογλώσσον (Ιταλική Arum) στις 2-15-23, #929-2.
Θα μπορούσε να είναι; Τα μόνα aroids που φυτεύτηκα κατά μήκος της βόρειας πλευράς του κοτόπουλου ήταν μερικά Φειδογλώσσον (Ιταλική Arum/Lords and Ladies) Το 2013 τους έφερα μαζί μου από το Μισισιπή όταν επέστρεψα στο οικογενειακό αγρόκτημα, αφού υποτίθεται ότι ήταν χειμώνα σε αυτή τη ζώνη.
Φειδογλώσσον είναι λίγο περίεργα στο ότι είναι καλοκαίρι αδρανής και επιστρέφουν τον Σεπτέμβριο και μεγαλώνουν όλο το χειμώνα. Το 2013, έκαναν καλά όλη την άνοιξη, έπειτα έκαναν τη συνηθισμένη συμφωνία αδράνειας το καλοκαίρι. Επέστρεψαν τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο. Ωστόσο, είναι στη ζώνη 6 στο Μισσούρι, επίσης αδρανών το χειμώνα και χρειάζονται κάλυψη φύλλων για προστασία. Αλλά, δεν επέστρεψαν το 2014…
Φειδογλώσσον (Ιταλική Arum) στις 3-5-23, #934-1.
Βγήκα να κοιτάξω ξανά την Κυριακή (5 Μαρτίου) και είδα την ιταλική Arum, τουλάχιστον αυτό είναι που νομίζω ότι είναι, έχει μεγαλώσει ένα δεύτερο φύλλο …
Είναι τόσο περίεργο που θα προέκυπτε μετά το νεκρό για 10 χρόνια! Θυμάμαι όταν ήμουν στο Μισισιπή είχα πολλά Κολοκασία και Alocasia Προσπαθούσα. Τους είχα σε γλάστρες και αρκετοί πέθαναν … πέθαναν εντελώς με τα ριζώματα να συρρικνωθούν και να στεγνώσουν. Έχω στοιβαστεί τα γλάστρες μόνο για να βρω μερικούς είχαν με κάποιο τρόπο να επιστρέψουν. Αυτό συνέβη και σε άλλα φυτά. Πάντα είπα, “Ακριβώς επειδή είναι νεκρός δεν σημαίνει ότι είναι νεκρός.”
Βασικά, όλα τα άλλα εξακολουθούν να είναι τα ίδια. Τα πολυετή φυτά εξακολουθούν να είναι προσεκτικά ως επί το πλείστον. Ο Αχιλέα μίλια έχει αναπτύξει νέα φύλλα βασικά όλο το χειμώνα. Το Creeping Jenny εργάζεται σε αυτό, και η φτέρη που ονομάζεται Ebony Spleenwort (Asplenium platyneuron) Ποτέ δεν πήγε αδρανής. Αλλόκοτος. Αυτό ήταν αυτό που ήρθε στο βόρειο κρεβάτι από το πουθενά το 2021. Δεν έκανα φωτογραφίες από αυτό μέχρι το 2022 επειδή σκέφτηκα ότι ήταν ένα σχήμα της φαντασίας μου.
Τέλος πάντων, η άνοιξη αισθάνεται σαν να είναι εδώ μερικές μέρες και αισθάνεται σαν να πέφτει σε άλλους. Οι βραδινές θερμοκρασίες εξακολουθούν να είναι πολύ δροσεροί για το μεγαλύτερο μέρος για τα περισσότερα φυτά να αρχίσουν να εμφανίζονται. Παρατήρησα την Κυριακή το Veronica persicaria (Bird’s Eye Speedwell) τώρα ανθίζει μια καταιγίδα. Είναι συνήθως οι πρώτοι που ανθίζουν, αλλά είναι αργά τα μαλλιά εδώ. Αυτή τη φορά το Πορφυρό λάστιλο (Dead Nettle) κερδίζει το βραβείο για να είναι το πρώτο.
Λοιπόν, θα κλείσω καλύτερα για τώρα. Είναι σχεδόν 1:30 π.μ.!
Μέχρι την επόμενη φορά, να είστε ασφαλείς και να παραμείνετε θετικοί και να είστε πάντα ευγνώμονες. Η άνοιξη είναι ακριβώς γύρω από τη γωνία.
