Verbesina Virginica (White CrownBeard/Frostweed) στις 1-30-23, #928-1.
Γεια σε όλους! Ελπίζω ότι αυτή η ανάρτηση θα σας βρει καλά. Βρισκόμουν στη διαδικασία γραφής περιγραφών για το Verbesina Virginica (White CrownBeard/Frostweed, κ.λπ.) Σελίδα το βράδυ της Κυριακής και μια σκέψη ήρθε στο μυαλό μου … Έχω τραβήξει φωτογραφίες αυτού του είδους από το 2018, αλλά δεν είχα αποτολμήσει στο κρύο για να δω αν μπορούσα να βρω κάποιο από τα λουλούδια παγετού του. Ο ανώτερος εαυτός μου έπεσε στη σκέψη και είπε: “Θα μπορούσατε να το δοκιμάσετε αύριο, αφού θα είναι πολύ κρύο.” Χμμμ … Η σκέψη της επιστροφής ήταν ότι είναι ήδη 30 Ιανουαρίου και θα έπρεπε να είχα δοκιμάσει πριν. Ο ανώτερος εαυτός μου επέστρεψε με, “Υπάρχει αυτό” πρέπει να έχει “και πάλι.” «
Το White Crownbeard ήταν ένα από τα αγαπημένα μου αγριολούλουδα με τα περίεργα φτερωτά στελέχη και τα μεγάλα συστάδες των λουλουδιών. Δημοσίευσα για πρώτη φορά τη σελίδα το 2018 και συνέχισα να προσθέσω νέες φωτογραφίες και τελικά έγραψα περιγραφές.
Πάντα πίστευα ότι τα λουλούδια παγετού σχηματίστηκαν κατά τη διάρκεια του πρώτου σκληρού πάγωμα και αυτό ήταν. Αλλά, όπως διάβαζα τη σελίδα για το είδος στο Εταιρεία φυσικής φυτικής ΑρκάνσαςΑνακάλυψα ότι δεν ήταν ένα μοναδικό πράγμα.
Ήταν 16 ° όταν σηκώθηκα, έτσι ήξερα ότι θα έπρεπε να δώσω στα κοτόπουλα γλυκά. Δεν τους αρέσει ιδιαίτερα το σκληρό νερό, ξέρετε. Χρειάστηκα επίσης να δώσω στα πουλιά περισσότερους σπόρους επειδή χτύπησαν τους τροφοδότες αρκετά σκληρά όταν είναι κρύο. Έτσι, έτοιμος να πάω έξω και κάπως η κάμερα έπεσε στην τσέπη μου. Πήρα ένα κουβά με ζωοτροφές κοτόπουλου και ένα κουβά για το νερό στο κρουνό και έπειτα κοίταξε μακριά από το σημείο όπου ήταν το λευκό Crownbeard/Frostweed. Σε όλη τη διαδρομή προς το νότιο όριο φράχτη της εκμετάλλευσης … σε όλη τη διαδρομή και ήταν 16 °.
Είχα σε ένα μονωμένο πουκάμισο φανέλα, το βαρύτερο παλτό μου και τα πιο ζεστά γάντια. Δεν ήμουν κρύος ακόμα, άρχισα να περπατάω. Στο δρόμο, η κάλτσα στο δεξί μου πόδι άρχισε να γλιστράει κάτω στο καουτσούκ (τουλάχιστον οι μπότες μου είναι ξηρά shods).
Μόλις βρισκόμουν στο σημείο όπου το Verbesina Virginica Πάντα μεγάλωσε, το μόνο που μπορούσα να δω ήταν νεκρά στελέχη. Όχι ότι περίμενα οτιδήποτε άλλο από τότε που είναι 30 Ιανουαρίου.
Verbesina Virginica (White CrownBeard/Frostweed) στις 1-30-23, #928-2.
Lo και ιδού έβλεπα το παγετό ζιζάνιο στη βάση δύο νεκρών στελεχών σε απόσταση λίγων ποδιών.
Verbesina Virginica (White CrownBeard/Frostweed) στις 1-30-23, #928-3.
Έχω δει φωτογραφίες σε απευθείας σύνδεση που έμοιαζαν με κατεψυγμένες καταρράκτες που προέρχονται από τους μίσχους. Πιθανότατα, θα είχα δει ότι “αν” είχα κοιτάξει νωρίτερα όταν είχαμε ένα πρώτο πάγωμα.
Verbesina Virginica (White CrownBeard/Frostweed) στις 1-30-23, #928-4.
Μοιάζει με ένα μπλουζάκι πάγου, αλλά είναι στην πραγματικότητα περισσότερο σαν μια κορδέλα. Πολύ λεπτό και εύθραυστο…
Verbesina Virginica (White CrownBeard/Frostweed) στις 1-30-23, #928-5.
Ήμουν ευτυχής που βγήκα στο κρύο και πήρα την κάμερα. Αν μη τι άλλο, είναι μια έμπνευση να βγούμε τον επόμενο χειμώνα όταν έχουμε ένα πρώτο πάγωμα.
Μέχρι τη στιγμή που επέστρεψα, τα χέρια μου ήταν παγωμένα, αλλά το παλτό που είχα με έκανε σχεδόν ιδρώτα. Πήρα τα κοτόπουλα που τρέφονται και τους έδωσε γλυκό νερό και τα πουλιά έχουν περισσότερους σπόρους.
Πήγα για να πάρω το ταχυδρομείο, και προφανώς, ο μεταφορέας αλληλογραφίας πήρε λίγο για να κλείσει. Παρατήρησα ότι πριν βγήκα έξω (κοιτάζοντας μέσα από το παράθυρο) το γραμματοκιβώτιο κλίνει λίγο. Υπάρχουν δύο γραμματοκιβώτια, ένα για μένα και ένα για απέναντι από το δρόμο. Ο μεταφορέας τους πήρε και τα δύο! Πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό μετά από τόσα χρόνια; Τουλάχιστον οι θέσεις είναι ακόμα άθικτες και τα γραμματοκιβώτια είναι εντάξει.
Μέχρι την επόμενη φορά, να είστε ασφαλείς και να παραμείνετε θετικοί. Κρατήστε ζεστό και πάντα να είστε ευγνώμονες!
